پیچ متری استیل، آهنی و فولادی خشکه
به گزارش رصد کالا، در ادامه شما را با انواع پیچ متری استیل، آهنی و فولادی خشکه آشنا خواهیم کرد.
به گزارش رصد کالا به نقل از مهر، پیچ متری بعنوان یک اتصال پر کاربرد صنعتی در گریدهای آهنی، استنلس استیل و فولادی خشکه تولید می شود. مقاومت کششی (Ultimate Tensile Strength) بعنوان یکی از اساسی ترین خصوصیت های مکانیکی در پیچ های متری، معیاری برای ارزیابی توانایی پیچ در تحمل نیروهای کششی قبل از شکست است. پیچ های فولادی خشکه که به طور عمده در گریدهای مقاومتی ۸.۸، ۱۰.۹ و ۱۲.۹ تولید می شوند، دارای بالاترین مقاومت کششی در بین انواع پیچ متری هستند. برای نمونه، پیچ کلاس ۸.۸ مقاومت کششی حدود ۸۰۰ مگاپاسکال و تنش تسلیم حدود ۶۴۰ مگاپاسکال دارد، در حالیکه در کلاس ۱۲.۹، این مقادیر به ۱۲۰۰ و ۱۱۰۰ مگاپاسکال افزایش خواهد یافت. این پیچ ها به واسطه انجام عملیات حرارتی مانند تمپر و کوئنچ، دارای ساختار متراکم و سختی بالایی هستند که امکان استفاده از آنها را در سازه های تحت بار سنگین، اتصالات فلنجی و قطعات متحرک فراهم می آورد.
پیچ و مهره استیل که معمولا در گریدهای A۲-۷۰ و A۴-۸۰ تولید می شود، دارای مقاومت کششی متوسط اما ثبات عملکردی بالا است. گرید A۲-۷۰ از جنس استنلس استیل ۳۰۴ و گرید A۴-۸۰ از استنلس استیل ۳۱۶ ساخته شده و مقاومت کششی آنها بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ مگاپاسکال متغیر است. این پیچ ها در حالی که علاوه بر استقامت نسبی، پایداری در مقابل عوامل محیطی هم اهمیت دارد، عملکرد مناسبی دارند. در مقابل، پیچ های آهنی در کلاس های پایین تر مانند ۴.۶ و ۵.۸ ساخته شده و مقاومت کششی آنها از ۴۰۰ تا ۵۲۰ مگاپاسکال متغیر است. این پیچ ها مناسب کاربردهای سبک و در محیط های خشک و کم تنش طراحی شده اند. مقایسه مقاومت در مقابل زنگ زدگی و خوردگی
یکی از تفاوت های اصلی پیچ متری استیل با نمونه های آهنی و خشکه، مقاومت در مقابل زنگ زدگی است. پیچ های آهنی فاقد عنصر کروم هستند و در صورت قرارگیری در محیط های مرطوب یا نمکی، به سرعت گرفتار اکسیداسیون می شوند. برای مواجهه با این ضعف، پیچ های آهنی اغلب با پوشش گالوانیزه (سرد یا گرم)، روی-نیکل یا فسفاته پوشانده می شوند. ضخامت پوشش گالوانیزه گرم بین ۴۰ تا ۸۰ میکرون است و می تواند تا حدودی از خوردگی جلوگیری نماید، ولی در محیط های اسیدی یا دریایی عملکرد مطلوبی ندارد. از طرفی، پیچ های فولادی خشکه هم در حالت خام مقاومت کمی در مقابل خوردگی دارند و بدون پوشش، مستعد زنگ زدگی هستند. این پیچ ها معمولا با پوشش فسفاته سیاه یا گالوانیزه زرد عرضه می شوند که در محیط های خشک مؤثر هستند.
در مقابل، پیچ های استیل گرید A۲ و A۴ به شکل ذاتی ضدزنگ هستند. گرید A۲ با تلفیقی از حدود ۱۸ درصد کروم و ۸ درصد نیکل مقاومت خوبی در مقابل رطوبت و مواد شوینده دارد و برای محیط های نیمه مرطوب ایده آل است. اما در حضور یون کلرید یا محیط های دریایی، تنها پیچ های استیل گرید A۴ با ۲ تا ۳ درصد مولیبدن مقاومت کافی خواهند داشت. این پیچ ها در صنایع غذایی، پتروشیمی، سازه های ساحلی و بیمارستان ها کاربرد گسترده ای دارند. ازاین رو باآنکه پیچ های فولادی و آهنی می توانند با پوشش محافظ استفاده شوند، پیچ استیل بعنوان تنها گزینه دائمی برای شرایط مرطوب و خورنده بحساب می آید.
پیچ آهنی: نیازمند پوشش ضدزنگ، مناسب فضای داخلی خشک
پیچ خشکه: عملکرد بالا اما حساس به خوردگی بدون پوشش
پیچ استیل A۲: مقاوم در مقابل رطوبت و شوینده های ضعیف
پیچ استیل A۴: مقاوم در مقابل اسید، نمک و شرایط دریایی بررسی کاربردهای صنعتی گرید های مختلف پیچ متری آهنی و استیل
انتخاب نوع پیچ متری در صنایع مختلف بستگی به الزامات بارگذاری، دما، شرایط محیطی و حساسیت اتصالات دارد. پیچ های فولادی خشکه به سبب استقامت مکانیکی بالا و سختی سطحی قابل توجه، در صنایع ماشین آلات، خودروسازی، ساخت سوله، پل های فلزی، دکل ها و پروژه های راه سازی مورد استفاده قرار می گیرند. این پیچ ها توان تحمل نیروهای برشی و کششی بالا را دارند و در اتصالات تحت تنش شدید یا شوک پذیر، مانند پل ها و تأسیسات نفت و گاز، عملکرد اطمینانی عرضه می دهند. در خیلی از استانداردهای مهندسی نظیر DIN EN ISO ۸۹۸-۱، استفاده از پیچ های کلاس ۸.۸ یا بالاتر الزامی است.
در برابر آن، پیچ های استیل برای محیط هایی انتخاب می شوند که در آنها مقاومت به زنگ زدگی و بهداشت از اهمیت بیشتری نسبت به مقاومت کششی برخوردار می باشد. این پیچ ها در تأسیسات فرآوری غذا، تجهیزات پزشکی، صنایع داروسازی، تأسیسات تصفیه آب و سیستم های سردخانه ای کاربرد دارند. پیچ های استیل به سبب ساختار غیرمغناطیسی و مقاومت بالا در مقابل مواد شیمیایی، برای نصب تجهیزات حساس هم انتخاب می شوند. پیچ های آهنی هم در پروژه های سبک و کم هزینه مانند ساخت قفسه، مبلمان، تجهیزات اداری و تابلوهای الکتریکی به کار می روند. با این که هزینه پایینی دارند، اما در مقابل بار زیاد یا رطوبت، قابل اعتماد نیستند. مشخصات مکانیکی و ترکیب آلیاژی پیچ متری
پیچ های فولادی خشکه از فولاد آلیاژی با مقادیر بالای کربن (۰.۴ تا ۰.۵ درصد)، منگنز، کروم و گاهی نیکل ساخته می شوند. این پیچ ها بعد از انجام عملیات حرارتی، دارای سختی سطحی بین ۳۲ تا ۴۵ راکول C و مدول الاستیسیته حدود ۲۱۰ گیگاپاسکال هستند. ترکیب آلیاژی و ساختار کریستالی این پیچ ها سبب می شود تا در مقابل نیروهای دینامیکی و خستگی فلزی عملکرد مناسبی داشته باشند. در آزمون های مقاومت خستگی، پیچ های خشکه با گرید ۱۰.۹ یا ۱۲.۹ عملکرد بهتری نسبت به سایر پیچ ها نشان می دهند. همینطور هنگام بستن این پیچ ها باید از ابزار گشتاورسنج استفاده گردد تا از ترک خوردگی رزوه جلوگیری شود.
پیچ های استنلس استیل A ۲ و A ۴ دارای ساختار آستنیتی هستند و معمولا از فولاد زنگ نزن ۳۰۴ یا ۳۱۶ تولید می شوند. این پیچ ها به سبب دارا بودن حدود ۱۸ درصد کروم، ۸ درصد نیکل و در گرید A۴ حدود ۲.۵ درصد مولیبدن، در مقابل خوردگی مقاومت بالایی دارند. سختی سطحی آنها بین ۲۰ تا ۲۵ راکول B بوده و مدول الاستیسیته آنها حدود ۲۰۰ گیگاپاسکال است. برخلاف پیچ خشکه، پیچ استیل قابلیت سخت کاری ندارد اما از نظر پایداری حرارتی، دوام شیمیایی و طول عمر در محیط های خورنده بسیار برتر است. پیچ های آهنی هم از فولاد ساده کم کربن (زیر ۰.۲ درصد) تهیه شده اند و دارای سختی پایین تری در محدوده ۱۲۰ تا ۱۸۰ برینل هستند.
این مطلب، یک خبر آگهی بوده و خبرگزاری مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.
منبع: rasadkala.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب