سایه تحریم و اف ای تی اف بر سر پیمانهای منطقه ای ایران است
به گزارش رصد کالا وحید شقاقی شهری اظهار داشت: شرط موفقیت و بهره مندی از ثمرات عضویت در پیمانهای منطقه ای وجود کالای قابل عرضه و راهبرد دقیق اقتصادی می باشد.
به گزارش رصد کالا به نقل از خبر آنلاین، این کارشناس اقتصادی و استاد دانشگاه در کلاب هاوس خبرآنلاین با مبحث آیا عضویت در شانگهای برای ایران منافع اقتصادی دارد؟ اضافه کرد: تجربه نشان داده است که ما تا کنون در پیمان های منطقه ای موفق نبوده ایم، بعنوان مثال از عضویت در اکو، دی۸، بازار مشترک کشورهای اسلامی با ۵۷ عضو و دیگرسازمان های منطقه ای سود چندانی نبردیم.
عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی افزود: این پیمان ها زمانی ارزش آفرین است که چیزی برای صادرات وجود داشته باشد و ما بتوانیم کالا یا خدمات قابل عرضه و رقابتی و باکیفیت را به بازار کشورهای هدف بدهیم این در شرایطی است که ما نه برنامه راهبرد در داخل داریم و نه تحلیل عمیقی از مسایل اقتصادی و تجاری رقبا در اختیارمان است.
وی اظهار داشت: تراز تجاری ایران نشان داده است بیشتر وارد کننده هستیم تا صادر کننده. بنابراین در پیمان های دوجانبه هم متضرر می شویم، من مثالی می زنم تا مبحث روشن تر شود. ما با ترکیه معاهده دو جانبه امضا کردیم اما چون کالا و خدمات قابل عرضه نداشتیم، در زنجیره اقتصادی جهانی قرار نگرفتیم.
وی به نبود راهبرد توسعه صنعتی-تجاری اظهار داشت: در دولت اصلاحات استراتژی توسعه صنعتی و اقتصادی نوشته شد. پس از آن در دولت احمدی نژاد، دوبار راهبردها را تغییر دادند و در دولت آقای روحانی هم دو ویرایش از این راهبرد منتشر گردید. در شرایط فعلی هم منتظریم دولت آقای رییسی هم این برنامه ها را تغییر دهد.
وی ضمن اشاره به پیمان شانگهای اظهار داشت: شاکله اصلی این پیمان، هند و چین و روسیه هستند. اتفاقا آنها هم در گروه بریکس با هم هستند. وزن اصلی شانگهای هم به ین سه کشور متعلق می باشد و مابقی کشورهای عضو سهم و وزن مهمی از نظر اقتصادی ندارند و شاید از منظر سیاسی یا ژئوپلتیک واجد اهمیت باشند.
او ضمن اشاره به به حجم تولید ناخالص داخلی این کشورها با عرضه آمار و ارقامی اظهار داشت: چین با دارابودن ۲۴ تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی یکی از بزرگترین قدرت های اقتصادی جهان است. GDPتولید ناخالص داخلی هند هم به۸ تریلیون دلار می رسد که پس از آمریکای ۲۰ تریلیون دلاری، در ردیف سوم جهان است. روسیه هم حدود ۲.۵ تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی دارد و در ایران هم این رقم به یک تریلیون دلار می رسد.
وی افزود: بدین سان آن سه کشور چین، هند و روسیه از لحاظ تولید ناخالص داخلی حرفهای بزرگی برای گفتن دارند. باید در نظر داشت هر سه کشورها درحال توسعه هستند و هنوز توسعه یافته قلمداد نمی شوند.
وی اظهار داشت: من معتقدم چینی ها مشکلات عدیده ای در آینده دارند. از نظام سیاسی این کشور تا فساد و شکاف طبقاتی در آن، همگی در اینده مشکل ساز خواهند شد.
وی اظهار داشت: بررسی ها نشان داده است قرن بیست و یک، جهان چند هژمونی خواهد بود. آمریکا، چین، لهستان، مکزیک و هند نقش آفرین هستند و حتی برخی ترکیه را در این حوزه نقش آفرین می دانند. نکته اینجاست که یک دهه قبل اقتصاد ترکیه و ایران برابر بودند ولی هم اکنون ترکیه ۲۶۰۰ میلیارد دلار و ایران هزار میلیارد دلار توان اقتصادی دارد.
وی تصریح کرد: زمانی می توانیم از پیمان های منطقه ای استفاده نماییم که قادر به عرضه باشیم. در پیمان شانگهای دو کشور وارد کننده انرژی یعنی چین و هند حضور دارند و دو کشور بزرگ صادرکننده یعنی روسیه و ایران هم در این پیمان هستند پس میتوان از این موقعیت بهره برد.
شقاقی شهری اظهار داشت: مبحث مهم این است که تحریم ها و بحران عدم عضویت در اف ای تی اف روی اقتصاد ایران سایه انداخته است و کاهش شدت تحریمها امیدواری برای بهره برداری بیشتر از ظرفیت ها را فراهم می آورد.
۲۲۳۲۲۳
منبع: رصد كالا
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب